Stosujemy kąpiele siarczkowo–siarkowodorowe jako kąpiele całkowite oraz półkąpiele o temp. 37 – 38 °C ,czas zabiegu 10 – 15 min., według wskazań lekarza. Po kąpieli obowiazuje co najmniej godzinny wypoczynek w wypoczywali w pozycji leżącej.
Wskazania do stosowania kąpieli siarczkowo-siarkowodorowej
Przeciwwskazania
Wody siarczkowe mają odczyn zasadowy, wobec czego działają na skórę keratolitycznie, rozmiękczają naskórek oraz keratoplastycznie – przebudowują naskórek. Siarka przenika przez skórę ludzką pod postacią siarkowodoru, tiosiarczanu lub w postaci koloidowej. Kąpiele działają na organizm ogólnie oraz wywierają na skórę wpływ miejscowy. Siarka wpływa na metabolizm skóry co jest związane z enzymami układu oksydoredukcyjnego, enzymami oddechowymi komórki, udziałem w kariogenezie, w syntezie kwasów nukleinowych.
Wprowadzona przez skórę działa głębiej, zostaje zużyta do syntezy kwasu chondriotynosiarkowego wchodzącego w skład chrząstki stawowej co na duże znaczenie w chorobach chrząstki i stawów, zwłaszcza kiedy występuja niedobory siarki.Kąpiel siarczkowa wywołuje powstanie rumienia skóry ograniczonego do powierzchni ciała stykającego się z wodą, który znika po kilku minutach, a u niektórych osób po kilku godzinach. Jest on spowodowany rozszerzeniem sieci naczyń włosowatych skóry i otwarciem naczyń dotychczas nieczynnych. W kolejnych kąpielach odczyn ten występuje szybciej i jest bardziej intensywny.
Skutek naczynioruchowy jest długotrwały, czego wyrazem jest utrzymanie się podwyższonej temperatury skóry po zabiegu. Równocześnie występuje rozszerzenie naczyń podskórnych i położonych głębiej. Zmianom tym towarzyszy czynne przekrwienie narządów wewnętrznych. Przesunięciu dużych objętości krwi towarzyszy spadek ciśnienia tętniczego krwi. Odczuwane w czasie kąpieli palenie i swędzenie skóry związane jest z pobudzeniem odpowiednich receptorów skóry. Wody siarczkowe – siarkowodorowe wywierają działanie odtruwające w przypadku przewlekłych zatruć ołowiem, rtęcią, bizmutem, arsenem.